ستاره ها و سخنان بزرگان

عشق و تلاش باید در هم آمیزند تا ............

وقتی چیزی را واقعاً دوست داری و برایش کار می کنی ، باید تمام هم و غم خود را صرف انجام آن کار کنی. به تلاش هایت ((عشق)) را اضافه کن و عشق و علاقه ات را با تلاش و اقدام در هم آمیز. مطمئن باش که بدون تلاش و اقدام مؤثر ، عشق سایه ای مزاحم بیش نیست و بدون عشق و تعهد ، هر گونه تلاشی بی فایده و وقت تلف کردن است.

اي ستاره ها

اي ستاره ها كه بر فراز آسمان
با نگاه خود اشاره گر نشسته ايد
اي ستاره ها كه از وراي ابرها
بر جهان نظاره گر نشسته ايد
آري اين منم كه در دل سكوت شب
نامه هاي عاشقانه پاره ميكنم

اي ستاره ها اگر بمن مدد كنيد
دامن از غمش پر از ستاره ميكنم
 با دلي كه بويي از وفا نبرده است
جور بيكرانه و بهانه خوشتر است
در كنار اين مصاحبان خودپسند
ناز و عشوه هاي زيركانه خوشتر است
اي ستاره ها چه شد كه در نگاه من
ديگر آن نشاط ونغمه و ترانه مرد ؟
اي ستاره ها چه شد كه بر لبان او
 آخر آن نواي گرم عاشقانه مرد ؟
جام باده سر نگون و بسترم تهي
سر نهاده ام به روي نامه هاي او
سر نهاده ام كه در ميان اين سطور
جستجو كنم نشاني از وفاي او
اي ستاره ها مگر شما هم آگهيد
 از دو رويي و جفاي ساكنان خاك
كاينچنين به قلب آسمان نهان شديد
اي ستاره ها ستاره هاي خوب و پاك
من كه پشت پا زدم به هر چه كه هست و نيست
تا كه كام او ز عشق خود روا كنم
لعنت خدا بمن اگر بجز جفا
زين سپس به عاشقان با وفا كنم
اي ستاره ها كه همچو قطره هاي اشك سربدار
سر بدامن سياه شب نهاده ايد
اي ستاره ها كز آن جهان جاودان
روزني بسوي اين جهان گشاده ايد
رفته است و مهرش از دلم نميرود
اي ستاره ها چه شد كه او مرا نخواست ؟
اي ستاره ها ستاره ها ستاره ها
پس ديار عاشقان جاودان كجاست ؟

                                                                         فروغ فرخزاد

گفته هایی از بزرگان

خوشبختی از آن کسی است که در پی خوشبختی دیگران باشد.                   ((زرتشت))

شجاعت نخستین شرط پیروزی است.                                                          ((بل))

خوشبختی آن است که انسان دنیا را همان طور که آرزو می کند،ببیند.         ((کوزی))

آنکه نمی تواند از خواب خویشبرای قراگیری دانشو آگاھی کم کند توانایی برتری و

بزرگی ندارد . اُرد بزرگ

مرد خواھان حقیقت است اما زن موجودی سحطی نگر است. فریدریشنیچه

بزرگترین کارخانه نابودی توانمندیھا ، آیین آموزشی نادرست است. اُرد بزرگ

جایی که شمشیر است آرامش نیست . اُرد بزرگ

فرمانروایانی که یک شبه دارای توان می شوند ، با تلنگری فرو می ریزند . اُرد بزرگ

گاھی تنھا راه درمان روانھای پریشان ، فراموشی است. اُرد بزرگ

رابطه قلبی دو دوست نیاز به بیان الفاظ و عبارات ندارد . جبران خلیل جبران

آنکه دیگران را ابزار پرش خویشمی سازد ، تنھا خواھد ماند . اُرد بزرگ

آنکه پیاپی سخنتان را می برد ، دلخوشبه شنیدن سخن شما نیست . اُرد بزرگ

گفتگو با آدمیان ترسو ، خواری بدنبال دارد. اُرد بزرگ

توان آدمیان را، با آرزوھایشان می شود سنجید. اُرد بزرگ

شهامت گله ، ناشی از چوپان بیدار است . اُرد بزرگ

زندگی بدون موسیقی اشتباه است. فریدریشنیچه

مرد دلیر بھنگام ستیز و نبرد ، ھمراھانشرا نمی شمارد . اُرد بزرگ

عشق فریبنده و ویرانگر است نه نجات بخش. فریدریشنیچه

ھمواره تنھایی ، توانایی به بار می آورد . اُرد بزرگ

در پشت ھیچ در بسته ای ننشینید تا روزی باز شود . راه کار دیگری جستجو کنید و

اگر نیافتید ھمان در را بشکنید . اُرد بزرگ

آینده از آن کسانی است که به استقبالشمی روند . فریدریشنیچه

خویشتن و مردم را ھنگامی می شناسی ، که تنھا شوی . اُرد بزرگ

دریاھا نماد فروتنی ھستند . در نھاد خود کوه ھایی بلندتر از خشکی دارند ولی ھیچ

گاه آن را به رخ ما نمی کشند . اُرد بزرگ

پیشنیاز دلیر بودن بدنی ورزیده نیست ، گاھی آدمھای سبکبار، پشت کوھستان را

ھم به خاک مالیده اند . اُرد بزرگ

با گذشت ، شما چیزی را از دست نمی دھید بلکه بدست می آورید . اُرد بزرگ

سختی ھای بزرگ به آدمی نیرویی دو چندان می بخشد . اُرد بزرگ

هر کجا اراده ای باشد، راه هم هست. جان ماکسول

در یک بازار شلوغ ، شبیه دیگران بودن به معنی شکست است. (کتاب گاو بنفش)

آنچه در تصور انسان ها می گنجد ، روزی تحقق خواهد یافت. (کتاب درس هایی از آینده)

جیب خالی باعث عقب افتادگی نمی شود. خالی بودن سر وقلب به عقب مانگی منتهی می شود.

ارد بزرگ : در هنگامه رنج و سختی می توانی آهنگ پیروزی های آینده خویش را بشنوی

عاشقانه

به مهمانی غزالی کی شود شیر    به گنجشکی عقابی کی شود سیر

چو دزدیده نخواهی دانه ی خویش    مهل بیگانه را در خانه ی خویش

ز مغروری کلاه از سر شود دور    مبادا کس به زور خویش مغرور

بسا دهقان که صد خرمن بکارد    ز صد خرمن یکی جو بر ندارد

رهائی خواهی از سیلاب اندوه    قدم بر جای باید بود چون کوه

گر از هر باد چون کاهی بلرزی    اگر کوهی شوی کاهی نیرزی

تحمل را به خود کن رهنمونی    نه چندانی که باز آرد زبونی

به گستاخی مبین در خنده ی شیر    که آن دندان نماید بلک شمشیر

طمع بگذار تا گر بیش یابی    فتوحی بر فتوحی خویش یابی

چه خوش باشد که بعد از انتظاری    به امیدی رسد امیدواری

به عشوه بیدلی را شاد می کن    مبارک!مرده ای آزاد می کن

زخوبان تو سنی رسمی قدیم است    چو مار آبی بود زخمش سلیم ست

نخست اقبال  بر دوزد کلاهی    چووقت آید نهد بر فرق شاهی

ز دریا  بر آرد مرد غواص    به کم مدت شود بر تاجها خاص

درخت دوستی بنشان..........

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد      نهان دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد

                          چو مهمان خراباتی به عزت باش با رندان        که درد سرکشی جانا گرت مستی خمار آرد

شب صحبت به غنیمت دان که بعد از روزگار ما    بسی گردش کند گردون ، بسی لیل و نهار آرد

عماری دار لیلی را که مهد ماه در حکم است     خدایا در دل اندازش که بر مجنون گذر آرد

بهار عمر خواه ای دل و گر نی این چمن هر سال    چو نسرین صد گل آرد و چون بلبل هزار آرد

خدا را چون دل ریشم قراری بست با زلفت    بفرما لعل نوشین را که حالش با قرار آرد

در این باغ ار خدا خواهد دگر پیرانه سر حافظ    نشیند بر لب جویی و سروی در کنار آرد